Wednesday, June 29, 2016

2016 ජුනි 29

ජීවිතයට අභියෝග පැමිණෙන්නේ කවුරුත් නොසිතන ලෙසිනි...

අයෙක් ඔහු ආත්මාර්ථකාමියෙකු ලෙස සිතිය හැකිය...සිතක් පපුවක් නැති අයෙකු ලෙස සැලකිය හැකිය...නමුත් ඔහුගේ හදවතේ හැගීම් දන්නේ ඔහු පමණි.

ඔහු ණය ගැන එක එක දේ කියවූයේ තරහකින් නොවේ.නමුත් එහි තරහක්ද ගෑවී නොතිබුනා නොවේ...ඔහුගේ වේදනාව එයින් පිටවිය.

ආ පුතේ ඔයාගෙ සල්ලි

කියමින් මව ඔහුගේ උකුලට රු.1000 නෝට්ටුව දමන විට ඔහුගේ හදවතට අකුණු පහරක් වැදුනා සේ දැනුනු බව දන්නේ ඔහු හා සුළං රැල්ල පමණි.

එම හැගීම තම මව විසින් තමාට දිය යුතු ණය මුදල් සම්පූර්ණයෙන්ම ඔහුට එපා කරවීමට සමත් විය...

ඔහු අවසාන තීරණයත් ගත්තේය...

ඔව්...මගේ මැෂින් එකට සල්ලි මමම හොයාගන්නවා...ඔව්...

තම මුදල් දමන පෙට්ටිය ගත් ඔහු එයින් රු.250ක් තම ඩේටා කාඩ් මිලදී ගැනීම සදහා ළග තබා ගෙන ඉතිරි මුදලුත් රු.1000 නෝට්ටුවත් පෙට්ටිය තුළට දමා මවගේ මැෂින් ලාච්චුවට පෙට්ටිය දැමීය...

තමා මෙලෙස ණය මුදල් අමතක කළත් පසුව ඇතැම් විට තමා ඒ පිළිබද පසුතැවිලි විය හැකි බව ඔහු දනී...එදිනට එවන් වේදනාවක් ඇති නොවීමට,එවන් පසු තැවීමක් ඇති නොවීමට,එය තමාගේ කැමැත්තෙන් සිදුවූවක් බව සිහි තබා ගැනීමට,ඔහු එම හැගුම මෙලෙස සුළං රැල්ලේ පා කර හැරියේය...

                                                                                                            2016.06.29

No comments:

Post a Comment